RAPORT ESG Grupy Kapitałowej Enea za 2023 rok

Ryzyka i szanse związane z klimatem (TCFD)

  • GRI 3-3,
  • GRI 201-2,
  • E-P3

Analizujemy ryzyko związane z wpływem zmiany klimatu na przedsiębiorstwo (ryzyko związane z przejściem i ryzyko fizyczne) oraz czy oba te rodzaje ryzyk są powiązane i w jaki sposób. Ryzyko związane z klimatem formułowane jest jako przyszłe zdarzenie niepewne związane z wpływem zmiany klimatu na przedsiębiorstwo, którego rezultaty mogą mieć negatywny wpływ na przedsiębiorstwo. Nasza Grupa uwzględnia perspektywę czasową: krótko- (do 2025 r.), średnio- (do 2030 r.) i długoterminową (do 2050 r.). Ryzyko związane z klimatem uwzględnia cały łańcuch wartości.

Ryzyka przejścia (zwane również ryzykami transformacyjnymi) wynikają z przestawienia się na gospodarkę niskoemisyjną. Można je podzielić na następujące typy:

  • ryzyko prawne i regulacyjne – wzrost wymogów i obostrzeń prawnych dotyczących aspektów klimatycznych,
  • ryzyko technologiczne – wyłączenia i zastępowanie aktywów konwencjonalnych aktywami innowacyjnymi,
  • ryzyko rynkowe – duża zmienność i nieprzewidywalność rynkowych cen energii,
  • ryzyko utraty wizerunku (reputacji) – piętnowanie firm energetycznych wskutek postrzegania sektora energetycznego jako emisyjnego.

Główne czynniki ryzyk przejścia związanych ze zmianą klimatu obejmują:

  • zaostrzenie wymogów prawnych dotyczących aspektów klimatycznych,
  • zmiany popytu na produkty i usługi dostarczane przez spółki Grupy Enea oraz związanych z tym oczekiwań Klientów m.in. na skutek rozwoju prosumentów czy wsparcia dla termoizolacji i budowy rozproszonych źródeł ciepła,
  • dużą zmienność i nieprzewidywalność rynkowych cen energii,
  • brak możliwości pozyskania kapitału na finansowanie działalności opartych na paliwach nieodnawialnych,
  • konieczność restrukturyzacji lub przebranżowienia wynikająca ze zmiany profilu działalności,
  • wyłączenia i zastępowanie aktywów działających głównie w oparciu o paliwa kopalne,
  • inne: regulacyjne, finansowe, społeczne, technologiczne itp.

Ryzyka fizyczne wynikają ze zmieniającego się klimatu. W tym obszarze wyróżniamy następujące rodzaje ryzyk:

  • ryzyko ostre wynikające z ekstremalnych zjawisk pogodowych, wśród których wymienia się:
    • coraz częściej występujące ekstremalne temperatury niespotykane dotychczas w danych regionach,
    • wzrost częstotliwości i intensywności występowania silnych i porywistych wiatrów,
  • ryzyko chroniczne wynikające z długookresowych zmian klimatu, wśród których wymienia się:
    • częstsze występowanie temperatur oscylujących wokół 0° Celsjusza zimą,
    • występowanie zim łagodniejszych pod względem opadów śniegu,
    • większa intensywność nawałnic, mogąca powodować powodzie o każdej porze roku,
    • opady o nierównomiernym charakterze, skutkujące dłuższymi okresami bezopadowymi, przerywanymi nawałnicami,
    • częstsze występowanie susz oraz związane z tym ograniczenia w dostępie do wody, a także zwiększone ryzyko pożarów,
    • nasilenie się procesów ewaporacji, czyli samoczynnego i nieregularnego parowania wody z powierzchni zbiorników wodnych i wód płynących, gleby oraz zwilżonej powierzchni przedmiotów martwych, zachodzący głównie pod wpływem promieniowania słonecznego
    • postępujące zmiany składu gatunkowego drzewostanów oraz osłabienie ich kondycji,
    • ubożejąca bioróżnorodność,
    • wzrost poziomu wód morskich, podtopienia obszarów przybrzeżnych,
    • problemy społeczne, związane ze skokowym wzrostem ruchów migracyjnych ludności z terenów dotkniętych ekstremalnymi zmianami klimatu,
    • problemy społeczne związane z kondycją zdrowotną populacji kraju (choroby klimatozależne).

W 2023 r. Grupa Kapitałowa identyfikowała, oceniała i monitorowała ryzyka korporacyjne posiadające aspekt klimatyczny według założeń ERM.

Zarządzanie ryzykiem związanym z klimatem

Opis nadzoru Zarządu i Rady Nadzorczej nad ryzykami i szansami związanymi ze zmianami klimatu oraz opis roli Zarządu i Rady Nadzorczej w identyfikacji, ocenie i zarządzaniu ryzykami i szansami związanymi ze zmianami klimatu

Zasady dotyczące zaangażowania Zarządu i Kierownictwa, w szczególności dotyczące ich obowiązków w odniesieniu do zmiany klimatu, pozwalają zainteresowanym stronom na analizę poziomu świadomości organizacji na temat kwestii związanych z klimatem. Zarząd Enea SA wyznacza oraz akceptuje cele i priorytety „Polityki klimatycznej Grupy Kapitałowej ENEA”. Zarządy spółek Grupy Kapitałowej Enea odpowiadają za prowadzenie i organizację podległych procesów zgodnie z celami i priorytetami zawartymi w „Polityce klimatycznej Grupy Kapitałowej ENEA” oraz za zapewnienie terminowego, rzetelnego i kompletnego przekazywania informacji o działalności związanej z klimatem. Za wdrożenie oraz aktualizację Polityki odpowiada Dyrektor Departamentu Zarządzania Strategią i Rozwojem Grupy Kapitałowej.

Opis ryzyk i szans związanych ze zmianami klimatu, które organizacja zidentyfikowała w krótkim, średnim i długim horyzoncie czasu 

Jako Grupa analizujemy ryzyko związane z wpływem zmiany klimatu na przedsiębiorstwo (ryzyko związane z przejściem i ryzyko fizyczne) oraz oba te rodzaje ryzyka są powiązane i w jaki sposób.

Ryzyko związane z klimatem formułowane jest jako przyszłe zdarzenie niepewne związane z wpływem zmiany klimatu na przedsiębiorstwo, którego rezultaty mogą mieć negatywny wpływ na przedsiębiorstwo. Nasza Grupa uwzględnia perspektywę czasową: krótko- (do 2025 r.), średnio- (do 2030 r.) i długoterminową (do 2050 r.). Ryzyko związane z klimatem uwzględnia cały łańcuch wartości.

W roku 2023 zidentyfikowaliśmy, oceniliśmy i monitorowaliśmy ryzyka korporacyjne posiadające aspekt klimatyczny według założeń ERM.

Obszar biznesowy GK Enea Ryzyko Opis czynnika ryzyka W jaki sposób ryzyko oddziałuje na GK Enea Metody zastosowane do zarządzania ryzykiem
WYTWARZANIE Brak opłacalności produkcji OZE

Kategoria ryzyka: przejścia

Perspektywa: krótko-, średnio- i długoterminowa

Działania organów prawodawczych, konkurencja na rynku biomasy ze strony innych sektorów gospodarki, warunki pogodowe/klimatyczne, warunki logistyczne związane z pozyskiwaniem i transportem biomasy, ograniczenia w imporcie biomasy. Pogorszenie się sytuacji finansowej poprzez wzrost kosztów oraz spadek przychodów.

Możliwy wzrost emisyjności.

W przypadku braku dostępności paliwa w cenie pozwalającej zachować opłacalności produkcji dokonanie analizy porównawczej scenariuszy.

Ewentualne przeniesienie pozycji handlowej na inne jednostki czy odkup energii el. na rynku.

Monitorowanie emisji CO2

Kategoria ryzyka: przejścia

Perspektywa: krótko-, średnio- i długoterminowa

Niedostosowanie się do wymagań prawa emisyjnego (brak aktualizacji planu monitorowania emisji CO2, brak przedłożenia raportu z udoskonalenia systemu, utrata zezwolenia na emisję CO2).

Negatywna ocena raportu rocznego emisji CO2 – przez niezależną jednostkę certyfikującą.

Negatywna ocena raportu zdolności produkcyjnych (raportu ALC) – przez niezależną jednostkę certyfikującą.

Wykluczenie z systemu handlu emisjami CO2.

Brak możliwości ubiegania się o przydziały darmowych uprawnień do emisji CO2.

Brak możliwości dokonywania transakcji w zakresie obrotu uprawnieniami do emisji CO2.

Uzyskanie zezwolenia na emisje CO2 zgodnie z bieżącymi wymaganiami prawnymi.
Powódź

Kategoria ryzyka: fizyczne

Perspektywa: krótko-, średnio- i długoterminowa

Intensywne długotrwałe opady deszczu lub/i roztopy śniegu w południowej części kraju skutkujące znacznym wzrostem poziomu wody w Wiśle. Intensywne długotrwałe opady deszczu lub/i roztopy śniegu w południowej części kraju skutkujące znacznym wzrostem poziomu wody w Wiśle. Wykorzystanie infrastruktury technicznej zabezpieczającej przed powodzią.

Bieżąca współpraca z Regionalnym Zarządem Gospodarki Wodnej.

Zastosowanie istniejących procedur postępowania.

Postępowanie zgodnie z wymogami „Instrukcji Przeciwpowodziowej
i Procedurami Awaryjnymi”.

Utrata przychodu z Rynku Mocy w związku z ryzykiem niespełnienia warunku emisyjnego 550kg/MWh

Kategoria ryzyka: przejścia

Perspektywa: krótko-, średnio- i długoterminowa

Brak założonego efektu modernizacji jednostek wytwórczych, tj. nieosiągnięcie limitu emisji 550 kg CO2/MWh w danym roku (jednostki niespełniające limitu emisyjnego nie mogą otrzymywać wsparcia z Rynku Mocy za wykonywanie obowiązków mocowych powstałych po dn. 31.12.2019 r.). Utracone przychody z Rynku Mocy. Bieżąca analiza zmian legislacyjnych oraz udział w opiniowaniu zapisów.

Uzyskanie emisyjności w zakresie CO2 na poziomie poniżej 550 kg/MWh od 01.01.2026 w wyniku optymalizacji harmonogramów realizacji modernizacji i innych działań ukierunkowanych na osiągnięcie ww. celu.

Ryzyko niedotrzymania ciągłości dostaw paliw odnawialnych

Kategoria ryzyka: przejścia

Perspektywa: krótko-, średnio- i długoterminowa

Katastrofy naturalne takie jak huragany, powodzie, susze czy wymrożenia mogą spowodować ograniczoną dostępność lub brak biomasy.

Katastrofy naturalne w sektorze wydobywczym i w procesie dostaw mogą spowodować ograniczoną dostępność lub brak węgla.

Wzrost kosztów zakupu paliwa lub przewozu zastępczego spowodowany: wzrostem cen paliwa na rynku lub/i koniecznością dokonania niezwłocznego zakupu paliwa bądź usługi przewozu, bez dużych perspektyw w negocjacjach cenowych, z ograniczoną listą.

Brak możliwości dokonania zakupu uzupełniającego spowodowany ograniczoną dostępnością paliwa
o pożądanej jakości czy zakładanej cenie, mogący poskutkować niedoborem paliwa pod planowaną produkcję energii oraz znacznym spadkiem wielkości zapasu na składowisku.

Wzrost kosztów przewozu związany z niewydolnością infrastruktury logistycznej.

Stosowanie odpowiednich zapisów w umowach i zabezpieczeń, dotyczących naliczania kar umownych oraz zadośćuczynienia.

Opracowanie, monitorowanie, aktualizowanie i dystrybuowanie planów realizacji umów na dostawy paliw produkcyjnych oraz usług logistycznych.

Dywersyfikacja źródeł zaopatrzenia i realizacji usług.

Ryzyko dotyczące braku lub ograniczonych możliwości ubezpieczenia aktywów węglowych, spowodowanych wycofywaniem się części reasekuratorów z ochronny ubezpieczeniowej dla tych aktywów

Kategoria ryzyka: przejścia

Perspektywa: krótko-, średnio- i długoterminowa

Globalny kryzys klimatyczny sprawia, że działalności oparte na paliwach kopalnych mają coraz trudniejszy dostęp do źródeł finansowania, a firmy ubezpieczeniowe traktują sektor wytwórczy energii z węgla jako branżę wysokiego ryzyka. Brak możliwości ubezpieczenia majątku Spółki.

Zawarcie umów ubezpieczenia mienia Spółki według wyższych stawek skutkujące drastycznym wzrostem składki.

W przypadku braku ubezpieczenia majątku Spółki mogą wystąpić problemy z finansowaniem zewnętrznym, rolowaniem obligacji.

Bieżący kontakt z ubezpieczycielem, brokerami zaangażowanymi w proces odnawiania umów ubezpieczenia mienia.

Poszukiwanie przy udziale brokerów alternatywnej reasekuracji.

Rozważenie pozyskania alternatywnej ochrony ubezpieczeniowej.

Ryzyko ubytków mocy spowodowanych warunkami hydrologicznymi (temperatura i poziom wody w Wiśle) skutkującymi nałożeniem kar z tytułu niewywiązywania się z zobowiązań wynikających z Rynku Mocy

Kategoria ryzyka: fizyczne

Perspektywa: krótko-, średnio- i długoterminowa

Niewykonanie w okresie eksploatacji progu tymczasowego prac modernizacyjnych/ budowlanych mających na celu zabezpieczenie maksymalnej zdolności produkcyjnej zakładu w okresie wystąpienia niekorzystnych warunków hydrologicznych. Niewykonanie w okresie eksploatacji progu tymczasowego prac modernizacyjnych/ budowlanych mających na celu zabezpieczenie maksymalnej zdolności produkcyjnej zakładu w okresie wystąpienia niekorzystnych warunków hydrologicznych. Zabezpieczeniem realizacji Obowiązków Mocowych (OM), ze względu na ubytek mocy są transakcje zawierane na Wtórnym Rynku Mocy, umożliwiające przenoszenie uzyskanego OM na Jednostki Rynku Mocy (JRM) kontrahenta danej transakcji.
DYSTRYBUCJA Ryzyko wystąpienia szkód katastroficznych
w elementach infrastruktury majątku sieciowego w wyniku wystąpienia ekstremalnych zjawisk pogodowych wywołujących wzrost kosztów działalności

Kategoria ryzyka: fizyczne

Perspektywa: długoterminowa

Zwiększona częstotliwość występowania ekstremalnych zjawisk pogodowych. Szkody materialne w elementach infrastruktury sieciowej w wyniku wystąpienia ekstremalnych zjawisk pogodowych. Prowadzenie oględzin, przeglądów i zabiegów eksploatacyjnych zgodnie z terminami określonymi w rocznych „Planach Zabiegów Eksploatacyjnych”.

Bieżące usuwanie skutków awarii i usterek linii i urządzeń elektroenergetycznych.

Realizacja zadań inwestycyjnych związanych z odtworzeniem majątku sieciowego zgodnie z Planem Inwestycyjnym.

Spółka posiada ubezpieczenie od szkód losowych.

Ryzyko braku możliwości skutecznego zarządzania źródłami wytwórczymi OZE przyłączonymi do sieci dystrybucyjnej ze względu na nieprzygotowanie organizacyjnoprawne, systemowe, techniczne do realizacji tego procesu

Kategoria ryzyka: przejścia

Perspektywa: krótko-, średnio- i długoterminowa

Brak rozwiązań infrastrukturalnych oraz systemowych pozwalających na dynamiczne zarządzanie generacją OZE przyłączoną do sieci dystrybucyjnej – stosowanie ograniczeń.

Brak rozwiązań organizacyjnych związanych z umowami przyłączenia oraz umowami dystrybucyjnymi regulującymi zasady wprowadzania ograniczeń w odbiorze e.e. od wytwórcy.

Brak rozwiązań infrastrukturalnych oraz systemowych pozwalających na dynamiczne zarządzanie rozpływami energii OZE w sieci dystrybucyjnej.

Brak rozwiązań umożliwiających magazynowanie energii wytworzonej przez źródła OZE przyłączone do sieci dystrybucyjnej.

Brak odpowiedniego mixu energetycznego (w tym OZE).

Kary nakładane przez URE.

Straty energii przesyłanej na większe odległości lub na wyższe poziomy napięć.

Roszczenia inwestorów za stosowanie ograniczeń.

Brak nadzoru i możliwości dynamicznego zarządzania parametrami jakościowymi energii w sieci NN.

Wprowadzenie do umów o przyłączenie zapisów umożliwiających sterowanie przyłączonymi odnawialnymi źródłami energii.
Ryzyko wystąpienia opóźnień i ograniczeń w przyłączaniu nowych źródeł wytwórczych OZE do sieci dystrybucyjnej ze względu na nieprzygotowanie infrastrukturalne i organizacyjnoprawne

Kategoria ryzyka: przejścia

Perspektywa: krótko-, średnio- i długoterminowa

Ograniczenia po stronie infrastruktury (głównie stacje WN/SN).

Niewystarczające nakłady na rozwój infrastruktury sieciowej.

Nieefektywna obsługa procesu przyłączeniowego.

Zaburzenie odpowiedniego tempa transformacji energetycznej.

Kary nakładane przez URE.

Roszczenia inwestorów za opóźnienia w realizacji inwestycji przyłączeniowych (potencjalnie koszty utraconych korzyści).

Kary umowne w przypadku braku możliwości wywiązania się z wydanych warunków przyłączenia.

Zwiększenie nakładów na realizację przyłączeń OZE.

Zwiększenie potencjału OZE poprzez zmianę kryteriów przyłączenia.

GK Enea Ryzyko naruszenia umów o finansowanie (klimatyczny aspekt jest jednym pośród kilku innych pozostałych czynników składowych tego ryzyka)

Kategoria ryzyka: przejścia

Perspektywa: średnio- i długoterminowa

Jednym z czynników wpływającym na ryzyko jest możliwe obniżenie/utrata ratingu spowodowany niespełnieniem oczekiwań instytucji finansowych w zakresie wskaźników niefinansowych (w tym emisyjności CO2) czy odpowiedniej transformacji energetycznej Podwyższenie kosztów finansowania.

Ustanowienie dodatkowego zabezpieczenia.

Wypowiedzenie umów i konieczność natychmiastowej spłaty długu.

Utrata płynności finansowej.

Podjęcie negocjacji z bankami na temat zmiany warunków finansowania m.in. w zakresie wymaganych wskaźników, okresów przejściowych, wydłużenia tenoru, kosztów finansowania i innych.

Zaciągnięcie długu na refinansowanie.

Ryzyko pogorszenia ratingu
(klimatyczny aspekt jest jednym pośród kilku innych pozostałych czynników składowych tego ryzyka)

Kategoria ryzyka: przejścia

Perspektywa: średnio-
i długoterminowa

Jednym z kilku czynników wpływających na ryzyko są aktywa węglowe stanowiące obciążenie dla GK Enea w kontekście zaostrzającej się polityki środowiskowej UE i wynikająca z nich awersja instytucji finansowych do finansowania podmiotów obciążonych śladem węglowym, która ogranicza możliwości pozyskania finansowania, w tym na refinansowanie zadłużenia. Wypowiedzenie umów o finansowanie lub konieczność renegocjacji warunków z wierzycielami.

Wyższe koszty finansowe po renegocjacji umów lub zawarciu kolejnych.

Wyższa stopa dyskonta dla projektów inwestycyjnych (wzrost kosztu kapitału obcego).

Bieżące zarządzanie komunikacją z agencją ratingową, sprawne przygotowywanie niezbędnych materiałów i organizacja spotkań.

Regularne spotkania z instytucjami finansowymi, monitorowanie możliwości pozyskania finansowania krótko- i długoterminowego.

Ryzyko utraty płynności finansowej (klimatyczny aspekt jest jednym pośród kilku innych pozostałych czynników składowych tego ryzyka)

Kategoria ryzyka: przejścia

Perspektywa: średnio- i długoterminowa

Wahania cen uprawnień do emisji CO2.

Czynniki związane z realizacją polityki Unii Europejskiej.

Zmiany cen półproduktów (surowców), materiałów, paliw produkcyjnych.

Zmiana polityki oraz percepcji podmiotów finansujących (banki komercyjne i multilateralne) w zakresie finansowania projektów inwestycyjnych oraz finansowania działalności Grupy Enea.

Brak wystarczających limitów na realizację transakcji terminowych na zakup uprawnień do emisji CO2 na rynku OTC oraz giełdowym.

Brak aprobaty podmiotów finansujących (m.in. banki komercyjne, banki multilateralne, obligatariusze) do dalszego finansowania działalności Grupy Enea.

Udzielenie finansowania przez wskazane powyżej podmioty na niekorzystnych warunkach finansowych (znaczący wzrost marż, dodatkowa premia za ryzyko etc.).

Brak wystarczających limitów na rynku OTC powoduje istotne zwiększenie zapotrzebowania na środki pieniężne.

Uruchomienie „Awaryjnego Planu Finansowania dla Grupy ENEA” opracowywanego zgodnie z wytycznymi „Polityki zarządzania płynnością oraz ryzykiem płynności w Grupie ENEA”.
Ryzyko wykorzystania nieaktualnych założeń makroekonomicznych oraz korporacyjnej stopy dyskonta dla długoterminowych projekcji finansowych (klimatyczny aspekt jest jednym pośród kilku innych pozostałych czynników składowych tego ryzyka)

Kategoria ryzyka: przejścia

Perspektywa: średnio i długoterminowa

Postępujące zmiany klimatu wpływają na politykę klimatyczną poszczególnych państw i organizacji, a tym samym mogą kształtować zasady funkcjonowania systemu uprawnień do emisji CO2 i cenę tych uprawnień. Jest to jeden z czynników wpływających na to ryzyko. Powstawanie niezaplanowanych kosztów związanych z błędnymi założeniami długoterminowych projekcji finansowych. Straty lub wyższe wyniki finansowe związane z niedoszacowaniem/przeszacowaniem założeń ścieżek cenowych. Cykliczna aktualizacja ścieżek cenowych.
OBRÓT Brak dostępnych kanałów zakupu uprawnień do emisji CO2 w kontraktach terminowych

Kategoria ryzyka: przejścia

Perspektywa: krótkoterminowa

Wzrost wyceny kontraktów powoduje zmniejszenie limitu handlowego w poszczególnych kanałach a co za tym idzie ograniczenie możliwości zawierania kontraktów terminowych na uprawnieniach do emisji CO2.

Zmiana polityki instytucji finansowych wobec Enei w zakresie dotyczącym przyczyniania się do ochrony środowiska zgodnie z polityką klimatyczną UE (np. regulacje w zakresie wymogów kapitałowych w sektorze bankowym).

Brak możliwości zabezpieczenia ceny zakupu uprawnień do emisji będącej częścią składową marży CDS na produkcji energii elektrycznej. Brak możliwości zabezpieczenia marży CDS. Zawarcie umowy z nowymi kontrahentami.

Inne źródła finansowania dłużnego.

Analiza możliwości wykorzystania innych dostępnych narzędzi zabezpieczających cenę towaru (EUA).

Kontraktacja na giełdach.

Szanse wynikające ze zmian klimatu

Ryzyka związane z klimatem mogą zostać przekształcone w nowe możliwości przyczyniające się do zaoferowania nowych produktów czy usług łagodzących zmiany klimatu lub pozwalających przystosować się do nich.

Szanse związane z klimatem formułowane są jako możliwości związane z wpływem zmiany klimatu na przedsiębiorstwo, które mogą mieć pozytywny wpływ na przedsiębiorstwo. Przystosowanie się do zmiany klimatu rozumiane jest jako przewidywanie skutków zmiany klimatu oraz podejmowanie odpowiednich działań w celu przeciwdziałania lub ograniczenia szkód, jakie mogą one powodować. Łagodzenie zmiany klimatu odnosi się natomiast do wysiłków na rzecz ograniczenia lub zapobiegania emisjom gazów cieplarnianych.

Jako Grupa systematycznie identyfikujemy i oceniamy szanse związane z klimatem w perspektywie krótko- (do 2025 r.), średnio- (do 2030 r.) i długoterminowej (do 2050 r.).

Spośród szerokiego katalogu możliwości wynikających ze zmian klimatycznych, identyfikujemy szanse wynikające z następujących źródeł:

  • efektywność wykorzystania zasobów (oszczędność środków),
  • zmniejszenie strat przesyłowych,
  • wykorzystanie źródeł energii o niższej emisji,
  • rozwój i / lub ekspansja nowych produktów i usług o niskiej emisji,
  • dostęp do nowych rynków i technologii,
  • dywersyfikacja źródeł dostaw (bezpieczeństwo dostaw).

Kategoria Opis szansy Wpływ szansy na GK Enea Sposób zarządzania szansą
Szansa rynkowa/regulacyjna Regulacje prawne, podyktowane troską o zachowanie naturalności środowiska przyrodniczego i jego komponentów, narzucają zmianę i implikację zawężenia wyboru dostępnej technologii. Polska leży poza strefą intensywnych ruchów tektonicznych i trzęsień ziemi, które w największym stopniu zagrażają stabilności jednostek wytwórczych typu SMR, stąd pozostałe zmiany klimatyczne, zarówno krótko-, jak i długoterminowe (zmiany temp., wahania poziomu wód, zmienność lat hydrologicznych) mają nieistotny wpływ na funkcjonowanie elektrowni jądrowych i tym samym na zdrowie i jakość życia Pracowników oraz Klientów Grupy Enea. Zgodnie z najnowszym rozporządzeniem UE technologia jądrowa została określona nie jako nisko, a zeroemisyjna, co gwarantuje nie tylko poprawę efektywności energetycznej, ale również brak emisji pozostałych szkodliwych, lotnych substancji. Rozwój zeroemisyjnej technologii jądrowej stwarza nowe możliwości wytwórcze, dywersyfikacyjne, stabilizujące sieć. Dodatkowo daje możliwość inwestycji w B+R+I i przygotowywania zaawansowanych, niskoemisyjnych produktów i usług, w tym tańszej energii elektrycznej dla gospodarstw domowych, produktów dla przemysłu energochłonnego (zapotrzebowanie na wysokotemperaturową parę) oraz usług pełnienia przez Grupę Enea roli operatorskiej dla jednostek typu SMR – jest to przewaga konkurencyjna nad pozostałymi dostawcami energii elektrycznej w kraju. Rozwój łańcucha dostaw dla sektora energetyki jądrowej jest szansą na zawiązanie relacji biznesowych ze światowymi liderami technologii SMR oraz podmiotami krajowymi, które dopiero wchodzą na rynek. Inwestycje w innowacyjną technologię SMR (nigdzie na świecie nie ma komercyjnej jednostki SMR).
Szansa rynkowa/technologiczna Szansa rozwoju w związku z polityką Unii Europejskiej – dążenie do zwiększenia udziału energii pochodzącej z odnawialnych źródeł energii w całkowitym bilansie produkcji. Nowe inwestycje w sektorze odnawialnych źródeł energii to nie tylko gwarancja nowych źródeł przychodu, ale również szansa wizerunkowa – Enea jako nowoczesnego, przyjaznego środowisku i odpowiedzialnego dostawcy. Nowe inwestycje w sektorze odnawialnych źródeł energii – dotacje na realizację inwestycji.
Szansa rynkowa/technologiczna Szansa na rozwój nowych technologii (wodorowych) zmniejszających tzw. carbon footprint (ślad węglowy), gwarantujących znaczne ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, powodujących zanieczyszczenie powietrza. Możliwość rozwoju i wdrożenia nowoczesnych technologii produkcji i magazynowania zielonego wodoru. Możliwość rozwoju i wdrożenia nowoczesnych technologii produkcji i magazynowania zielonego wodoru. Należy mieć na uwadze ryzyko stosunkowo dużych nakładów inwestycyjnych w badania i nowe technologie wytwarzania zielonego wodoru. Próby pozyskiwania dofinansowania z rządowych i europejskich programów wsparcia dla nowoczesnych technologii produkcji i magazynowania zielonego wodoru.
Szansa rynkowa Implementacja nowoczesnych rozwiązań technologicznych związanych z chłodzeniem budynków, a w szczególności chłodu sieciowego. Ocieplenie klimatu generuje wzrost popytu na chłodzenie budynków, co może spowodować, że chłód wytwarzany z ciepła sieciowego stanie się produktem konkurencyjnym. Nowy produkt i usługa.

Nowe źródła przychodów i ich dywersyfikacja.

Wzrost konkurencyjności poprzez wykorzystanie możliwości inwestycji w chłód z ciepła sieciowego, na który wzrasta popyt ze względu na ocieplenie klimatu.

Inwestycje w nowy produkt/usługę.

Dywersyfikacja źródeł przychodów.

Szansa rynkowa/technologiczna Rozwój nowoczesnych technologii energetycznych (OZE, magazynowanie energii, inteligentne opomiarowanie i systemy zarządzania energią) stwarza możliwości wejścia na nowe rynki, np. udział w tworzeniu i obsłudze ciepła rozproszonego. Możliwość nadrobienia ewentualnego spadku przychodów z tytułu sprzedaży ciepła sieciowego, spowodowanego trendem wzrostu średnich temperatur w sezonie grzewczym, dzięki rozwojowi technologii ciepła rozproszonego oraz termomodernizacją budynków. Dywersyfikacja źródeł przychodów. Inwestycje w nowoczesne technologie.
Szansa rynkowa/technologiczna Inwestycje we własne niskoemisyjne źródła energii (gazowo-parowe), wpływające na redukcję kosztów produkcji energii i zapewnienie ciągłości działania przy jednoczesnej redukcji emisji gazów cieplarnianych. Wysoka elastyczność bloku gazowo-parowego umożliwia płynną pracę KSE w obliczu rozwijających się technologii OZE w kraju. W początkowej fazie drogi do neutralności klimatycznej, dla zachowania bezpieczeństwa energetycznego, zamierza się wykorzystywać m.in gaz jako niskoemisyjne paliwo przejściowe. Rozwijające się OZE będą stabilizowane przez niskoemisyjne źródła konwencjonalne. Przeprowadzenie analizy społeczno-ekonomicznej realizowanej inwestycji wraz z jej bieżącą aktualizacją.
Szansa rynkowa/technologiczna Zastąpienie indywidualnych źródeł ciepła opalanych węglem, które mogą nie spełniać już obowiązujących norm, ciepłem z efektywnego systemu ciepłowniczego. Potencjalne zwiększenie zamówionej mocy cieplnej przez nowych odbiorców ciepła systemowego.

Zwiększenie przychodów z tytułu zamówionej mocy cieplnej oraz sprzedaży ciepła, a tym samym utrzymanie statusu efektywnego systemu ciepłowniczego.

Inwestycje w efektywny system ciepłowniczy.
Szansa rynkowa Potencjalne zwiększenie udziału w rynku sprzedaży energii elektrycznej i zwiększenie konkurencyjności poprzez inwestycje w produkty wspierające efektywność zużycia lub zwiększające udział generacji w OZE np. cPPA, produkt SMART, produkt Eco. Utrzymanie udziału w rynku, zwiększenie przychodów ze sprzedaży towarów i usług.

Lokalizacja Klientów.

Zwiększenie przychodów w zależności od ilości pozyskanych Klientów, wielkości sprzedanych wolumenów, długości kontraktu.

Usprawnienie procesu wdrażania nowych produktów.

Użycie odnawialnych i posiadających niski ślad węglowy źródeł energii.

Pozyskanie certyfikatów źródeł odnawialnych.

Szansa rynkowa/technologiczna Gwałtowne skutki zmian klimatu do jakich może dojść na przestrzeni najbliższych lat mogą spowodować zwiększenie awaryjności nowopowstających aktywów wytwórczych OZE, podatnych na działania warunków atmosferycznych (wiatr, słońce).

Magazynowanie energii elektrycznej pozwoli na kilku/kilkunastogodzinne pokrycie zapotrzebowania energii elektrycznej, w tym zabezpieczenie odbiorców infrastruktury krytycznej.

Możliwość rozwoju i wdrożenia nowoczesnych technologii magazynowania energii, jak np. technologii przepływowej.

Stworzenie realnych rezerw energii elektrycznej.

Poprawa efektywności energetycznej oraz redukcja poboru energii w szczycie zapotrzebowania.

Budowa infrastruktury systemów magazynowania energii.

Wdrażanie innowacyjnych rozwiązań w zakresie magazynowanie energii.

Szansa rynkowa Rozwój współpracy z lokalnymi społecznościami i budowanie nowoczesnych, kompleksowych rozwiązań, np. w związku z realizacją koncepcji klastrów energii (spółdzielni energetycznych, samowystarczalnych wspólnot energetycznych). Możliwość budowania przewagi konkurencyjnej i/lub lokalizacji Klientów poprzez stworzenie oferty udziału w realizowanych przez nich inwestycjach. Inicjowanie we współpracy z jednostkami samorządu terytorialnego projektów pilotażowych np. narzędzi IT mających wpływ na bezpieczeństwo i zarzadzanie energetyczne (współpraca z klastrami energii).
Szansa rynkowa/technologiczna Rozwój technologii energetycznych i inwestycji w B+R+I obejmujących m.in. technologie magazynowania energii, inteligentne opomiarowanie i systemy zarządzania energią, elektromobilność, paliwa alternatywne, technologie wodorowe, technologie SMR/ MMR, udział w tworzeniu i obsłudze wysp energetycznych. Możliwość budowania przewagi konkurencyjnej oraz inwestycji i rozwoju nowoczesnych, innowacyjnych i doskonalszych technologii wykorzystujących energię w sposób bardziej efektywny sposób. Nowe inwestycje w sektorze – dotacje na realizację inwestycji.
Szansa rynkowa/technologiczna Rozwój elektromobilności stwarza możliwości rozwoju, który w konsekwencji dążyć będzie do ograniczenia generowania spalin samochodowych.

Wpływ na transformację sektora energetycznego oraz bezpośrednio transportowego.

Możliwość lepszego bilansowania systemu, zagospodarowania doliny nocnej i integracji mocy z odnawialnych źródeł energii. W dłuższej perspektywie może się przyczynić do upowszechnienia rewolucyjnych rozwiązań, takich jak magazynowanie energii.

Rozwój infrastruktury i budowa kompleksowej sieci punktów ładowania.

Zainicjowanie nowych inwestycji.

Wsparcie zmian legislacyjnych oraz wprowadzania miękkich zachęt.

Zinstytucjonalizowanie współpracy między wszystkimi zainteresowanymi podmiotami.

W 2023 roku przejęliśmy dokument „Polityki klimatycznej Grupy Kapitałowej ENEA”. Polityka jest odpowiedzią na wyzwania związane z transformacją sektora elektroenergetycznego z uwzględnieniem zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego w kontekście działań podejmowanych przez Grupę Enea ograniczających globalne ocieplenie oraz działań w zakresie adaptacji do zachodzących zmian klimatycznych.

Jako dokument komplementarny wobec Strategii, Polityka ma za zadanie określenie ambicji Grupy Enea w zakresie ograniczenia wpływu na klimat oraz wskazanie sposobu zarządzania w zakresie adaptacji do istniejących i prognozowanych zmian klimatu. Realizacja Polityki pozwoli również na wypełnienie założeń polityki klimatyczno-energetycznej UE i osiągnięcie celów wynikających z przyjętych zobowiązań międzynarodowych związanych z ograniczaniem emisji gazów cieplarnianych.

Dostosowanie Strategii Rozwoju Grupy Enea zaplanowaliśmy jako zrównoważoną transformację budującą wzrost wartości Grupy poprzez osiągnięcie neutralności klimatycznej. Działania, które Grupa Enea zamierza stosować w celu jej osiągnięcia:

  1. Rozwój odnawialnych źródeł energii opartych na nowoczesnych technologiach. Wzrost mocy zainstalowanej w OZE odbywać się będzie poprzez:
    • akwizycje,
    • rozwój projektów własnych,
    • współudziale partnerów biznesowych.
  2. Kreowanie długoterminowej lojalności Klientów i trwałym relacjom z nimi. Dzięki nowoczesnym technologiom możliwe będzie obniżenie kosztów dotarcia do Klienta, a co za tym idzie podtrzymywanie stałego kontaktu z nim.
  3. Implementację innowacji i nowych technologii w Grupie Enea. Sprawna realizacja projektów OZE, z zakresu nowych technologii oraz priorytetowe traktowanie takich projektów, umożliwi wypracowanie przewagi konkurencyjnej w zakresie wytwarzania.

W początkowej fazie drogi do neutralności klimatycznej, dla zachowania bezpieczeństwa energetycznego, zamierzamy wykorzystywać biomasę oraz gaz, jako niskoemisyjne paliwo przejściowe. Inwestycje w tym zakresie ograniczać się będą do odtworzenia części mocy wytwórczych. Rozwijające się OZE będą stabilizowane przez niskoemisyjne źródła konwencjonalne.

Zmiany klimatu, jak również transformacja energetyczna, mająca na celu spowolnienie tych zmian, mogą stwarzać nowe możliwości, ale i zagrożenia dla działalności Grupy Enea. Dlatego nasza Grupa stale analizuje możliwe scenariusze klimatyczne, w tym również te, które są zgodne z Porozumieniem paryskim i zakładają ograniczenie globalnego wzrostu temperatur do mniej niż 2°C, a docelowo do 1,5°C względem epoki przedprzemysłowej. Przeprowadziliśmy analizę scenariuszową, dzięki której poznaliśmy czynniki mogące wpłynąć na wartość Grupy Enea i jej możliwości biznesowe.

Klimatyczna analiza scenariuszowa, przeprowadzona przez Grupę w 2023 roku, objęła trzy horyzonty czasowe i dwa scenariusze klimatyczne:

  • krótkoterminowy – rok 2025,
  • średnioterminowy – rok 2030 w dwóch scenariuszach klimatycznych: poniżej 2°C oraz 4°C,
  • długoterminowy – rok 2050 w dwóch scenariuszach klimatycznych: poniżej 2°C oraz 4°C.

Grupa Enea jako działania umożliwiające adaptację do zmian klimatu poprzez mitygację ryzyk związanych z klimatem, identyfikuje m.in.:

  • adaptowanie majątku i działalności biznesowej, a także przyjmowanie odpowiednich kierunków rozwoju Grupy Enea do zmieniających się zjawisk klimatycznych,
  • oferowanie Klientom produktów i/lub usług przyczyniających się do adaptacji do zmian klimatu,
  • kreowanie wzrostu przychodów ze sprzedaży produktów i usług proekologicznych,
  • uwzględnianie aspektów klimatycznych (w tym ryzyk i szans związanych z klimatem) w ocenie nowych inwestycji,
  • aktywny udział w działaniach zmierzających do przejścia na gospodarkę obiegu zamkniętego, która będzie odporna na zmiany klimatu,
  • współpraca z partnerami biznesowymi i społecznymi w celu wspierania działań na rzecz adaptacji do zmian klimatycznych oraz poprawy efektywności wykorzystania energii.

Zarządzanie ryzykiem

Grupa Enea systematycznie identyfikuje ryzyka korporacyjne w tym niefinansowe, związane z jej działalnością i odpowiednio nimi zarządza, zapewniając odpowiednie przygotowanie organizacji na potencjalne skutki ich materializacji.

Cykliczna ocena ryzyk korporacyjnych realizowana jest zgodnie z wymaganiami „Metodyki Zarządzania Ryzykiem Korporacyjnym w Grupie ENEA” przez właścicieli ryzyk. Polega ona na aktualizowaniu oceny prawdopodobieństwa materializacji ryzyka oraz potencjalnych skutków w perspektywie finansowej, reputacyjnej, wpływu na zdrowie i bezpieczeństwo oraz wpływu na środowisko naturalne. Szacowanie prawdopodobieństwa materializacji oraz ocena możliwych skutków pozwalają podzielić ryzyka na krytyczne, kluczowe, średnie i niskie. Właściciele ryzyk określają działania mitygujące, mające na celu ograniczenie prawdopodobieństwa wystąpienia oraz skutków materializacji ryzyk oraz plany reakcji na wypadek materializacji ryzyka.

Wszystkie zidentyfikowane i ocenione ryzyka dotyczące działalności danej spółki Grupy tworzą tzw. Rejestr Ryzyk. Członkowie zarządów spółek są informowani o nowych i zarchiwizowanych ryzykach, istotnych zmianach w ryzykach oraz ewentualnych zdarzeniach operacyjnych dotyczących zidentyfikowanych ryzyk. Ponadto zarządy spółek oraz Zarząd Enea SA otrzymują cykliczne raporty o statusach ryzyk korporacyjnych.

Kluczowym organem w procesie zarządzania ryzykiem w Grupie Enea jest Komitet Ryzyka. Komitet jest stałym wewnętrznym zespołem Grupy, powołanym w celu wspierania Zarządu Enea SA w zakresie:

  • zarządzania ryzykami korporacyjnymi w Grupie Enea,
  • zarządzania ciągłością działania w Grupie Enea,
  • zarządzania obszarem Compliance w Grupie Enea,
  • zarządzania polityką ubezpieczeniową w Grupie Enea.

Zgodnie z przyjętą w 2023 roku „Polityką klimatyczną Grupy Kapitałowej ENEA” szczególna uwaga zostanie poświęcona ryzykom związanym ze zmianami klimatu. W związku z tym, ryzyka te będą w przyszłości identyfikowane w ramach dedykowanego procesu. Ryzyka te będą podlegać bieżącemu i cyklicznemu monitorowaniu oraz raportowaniu na potrzeby Grupy Enea. Dla rozpoznanych ryzyk związanych z klimatem planowane będą również działania mitygujące.

W ramach tego procesu jednostki organizacyjne spółek Grupy Kapitałowej Enea będą cyklicznie identyfikować i raportować ryzyka związane z klimatem do Referatu Transformacji Klimatycznej w Enea SA. Komórka ta będzie koordynować i wspierać wypracowanie działań, które spółki Grupy Enea powinny podjąć w związku z oddziaływaniem na klimat lub w związku z bezpośrednim wpływem klimatu na majątek Grupy Enea.

Za zarządzanie, monitorowanie, priorytetyzowanie i określenie działań mitygujących dla zidentyfikowanych ryzyk związanych z klimatem odpowiedzialni będą ich właściciele.

Ryzyka związane z klimatem były dotąd wybierane spośród ryzyk korporacyjnych, które są identyfikowane, priorytetyzowane i cyklicznie oceniane przez swoich właścicieli w ramach procesu zarządzania ryzykiem korporacyjnym, zgodnie z założeniami „Polityki Zarządzania Ryzykiem Korporacyjnym w Grupie ENEA” oraz „Metodyki Zarządzania Ryzykiem Korporacyjnym w Grupie ENEA”. Ryzyka te, tak jak pozostałe rodzaje ryzyk korporacyjnych, podlegają bieżącemu i cyklicznemu monitorowaniu oraz raportowaniu na potrzeby spółki dominującej i Grupy Enea.

Od czasu przyjęcia „Polityki klimatycznej Grupy Kapitałowej ENEA” ryzyka związane z klimatem identyfikowane będą w ramach dedykowanego procesu w metodyce stanowiącej oddzielny akt wewnętrzny. Ryzyka te będą zarządzane, priorytetyzowane i cyklicznie oceniane przez swoich właścicieli w ramach procesu zarządzania ryzykiem związanym z klimatem.

Wskaźniki i cele

Grupa ustaliła wskaźniki, których wartości odnoszą się do zmian klimatu m. in:

Ponadto ustalone wartości w zakresie efektywności energetycznej rozumiane są jako narzędzie wspierające osiąganie docelowych wartości redukcji emisji przez organizację. Ustalamy również wskaźniki i docelowe wartości stosowane do oceny potencjalnego wpływu zmiany klimatu na organizację oraz szanse wynikające ze zmiany klimatu. Rozwijamy też system monitorowania i sprawozdawczości, który śledzi nasze postępy w osiąganiu celów wynikających z międzynarodowych zobowiązań związanych z klimatem.

Grupa Enea zmierza do minimalizacji emisji dwutlenku węgla w całym łańcuchu wartości, aż do osiągnięcia neutralności klimatycznej w 2050 r. Te ambicje odpowiadają celom klimatycznym Unii Europejskiej oraz oczekiwaniom społecznym. Najważniejsze kierunki działań na rzecz neutralności klimatycznej Grupy Enea oraz w zakresie zmniejszania ryzyk klimatycznych to, poza odchodzeniem od spalania paliw kopalnych, rozwój odnawialnych źródeł energii oraz zwiększanie efektywności energetycznej.

„Polityka klimatyczna Grupy Kapitałowej ENEA” opiera się na założeniach Porozumienia paryskiego, które stanowi, iż gospodarka UE stanie się jako pierwsza neutralna klimatycznie do 2050 r., co umożliwi realizację celu, jakim jest ograniczenie wzrostu średniej globalnej temperatury tak, by wyniósł on nie więcej niż 1,5°C względem poziomu z czasów przedprzemysłowych.  Działania Grupy zmierzające do realizacji tych celów mają na celu mitygację ryzyk związanych z klimatem: przejścia i fizycznych.

Ujawnienie emisji gazów cieplarnianych za 2023 rok znajduje się w rozdziale 3 niniejszego Raportu, w tabeli: Emisje gazów cieplarnianych w GK Enea w 2023 r.

Grupa określa krótko- i długoterminowe cele związane z klimatem oraz poddaje je weryfikacji co najmniej raz na 5 lat. Należą do nich:

  • Osiągnięcie neutralności klimatycznej od 2050 r. (w ujęciu emisji gazów cieplarnianych w zakresach 1 i 2)
  • Redukcja emisji gazów cieplarnianych do 2050 r.:
    • 2025 – 192 kg CO2/MWh,
    • 2030 – 254 kg CO2/MWh,
    • 2040 – 201 kg CO2/MWh.
  • Wzrost mocy zainstalowanych w OZE w Grupie Enea:
    • 2025 – 920 MW,
    • 2030 – 1 510 MW,
    • 2040 – 3 580 MW.
  • Cele w zakresie inwestycji w nowe moce OZE:

W perspektywie lat 2023 – 2042 planowane nakłady inwestycyjne na Odnawialne Źródła Energii są szacowane na 13,8 mld zł. Struktura nakładów kapitałowych przeznaczonych na nowe moce pochodzące z odnawialnych źródeł energii rozkłada się następująco1):

    • Offshore 19%,
    • Onshore 21%,
    • Fotowoltaika 36%,
    • Biogazowanie 7%,
    • Magazyny energii 16%.

1) Ok. 0.03% w strukturze nakładów na źródła odnawialne będzie przeznaczone na elektrownie wodne; w wyniku zaokrągleń suma udziałów nakładów na poszczególne technologie może różnić się od 100%

Wyniki wyszukiwania